[Play] ห้องวิทย์

เรื่อง: [Play] ห้องวิทย์ Sat Oct 02, 2010 10:23 am

ห้องวิทยาศาสตร์
ขวดโหลมากมายเรียงรายกันอยู่ ชิ้นส่วนของสัตว์ป่าและมนุษย์ถูกแช่เอาไว้ หากแต่ห้องีน้กลับปิดไฟมืดมิดจนมองไม่เห็นอะไรเลย หนังสือเกี่ยกวับวิทย์ถูกวางทิ้งไว้ระเกะระกะ สภาพห้องว่างเปลี่ท่มีเศษกระดาษปลิ่วว่อน หุ่นกระดูกที่ดูเหมือนว่าไม่ใช่พลาสติก และยังมีอุปกรณ์ในการทดลองอีกหลายอย่างชวนขนลุก พร้อมกับอ่างล้างมือที่เต็มไปด้วยเส้นผมของหญิงสาว

เวอเดินเข้าประตูห้องวิทย์มาถึงกับผงก !

' นี่มันไม่ได้ใช้มากี่ปีแสงแล้ววะ - - ' เด็กสาวคิดในใจ

เอาเถอะ ไหนๆก็ว่าง ทำมันเสียตอนนี้เลยดีกว่า . .

เวอทำความสะอาดห้องวิทย์ หรือห้องเก็บศพ ก็ไม่รุ้ด้วยความเซง ทรงผมและทุกอย่างที่จัดมาอย่างเต็ม ต้องมาเปื้อนเพราะห้องนี่

' ให้ตายสิ ' เวอทำไปบ่นไปอย่างเซงๆ

เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง . .

ห้องวิทย์เริ่มพอดูได้ อุปกรณ์การทดลองดูเข้าที่เข้าทาง กระดูกต่างๆ ถูกเก็บไว้ในตู้กระจก เศษขยะถูกเขี่ยไปไว้ซักที่นึง - -!

เวอถอนหายใจอย่างเหน็ดเหนื่อย ก่อนจะเริ่มหาอะไรทำรอเวลา นอกจากจะสอยหัวมดตะนอยด้วยนังสติ๊กแล้ว เธอยังผสมยาคืนชีพมดที่ตัวเองสอย แต่มันจะฟื้นหรือจะตายอีกรอบนนี่คงแล้วแต่เวรแต่กรรม - - ..

เมื่อไม่มีอะไรทำอย่างแรงกล้าแล้ว เด็กสาวก็หันมาเซตผมใหม่ . .

' เมื่อไหร่จะมากันเสียทีนะ '

วินาทีนั้นบางสิ่งบางอย่างก้พลันเข้ามาในห้องโดยที่หญิงสาวไม่รู้ตัว ควันจางๆสีดำรวมตัวกันเป้นรูปร่างเบื้องหน้าของหญิงสาวที่กำลังเซตผมอย่างขมักขะเม้น

ไม่นานก้ปารกฎร่างของหญิงสาวผมสีดำมาแทนที่กลุ่มควันเหล่านั้น เธอแสยะยิ้มอย่างนึกสนุกก่อนจะหยิบบางอย่างออกมาจากในกระเป่า และปาใส่ผมสีทองสวยอย่างรวดเร็ว

"บรึ้ม!!!"

" ว๊ากกกกกกกกกกกกก ก ผมช้านนนนน น " เวอร้องตกใจอย่างกุลสตรีที่มีสมาธิสูง

มือเล็กรีบยกขึ้นมาบังแต่ไม่ทัน . . นัยน์ตาสีฟ้าพลันเห็นหญิงสาวผมดำที่กำลังสะแหยะยิ้มอยุ่ตรงนั้น

" โอ๊ะ! ใครคะนั้น อ.ใช่มั้ย ?? ยินดีทีไ่ด้รุ้จักค่ะ " เวอพูดขึ้นมาแล้วย่อกายอย่างไฮโซวว .

"คิกๆๆๆๆ"

"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อแวนเน็ต ซึ่งเธอจะเรียกฉันว่าอะไรก็ตามใจแล้วกัน" หญิงสาวแสยะยิ้มบางเบา ก่อนจะปรบมือสามครั้ง ซึ่งทำให้สิ่งของที่อยู่ในห้องหล่นลงมากระจัดกระจายตามพื้นดังเดิม

"ก่อนจะมาเรียนกับฉัน ทำความสะอาดห้องนี้ให้เรียบร้อยก่อนนะคะ" เื่อพูดจบ เธอก็นั่งลงบนเก้าอี้ที่ลอยเข้ามาใกล้ แล้วจิบกาแฟที่บรรจงเสริฟด้วยตัวเองอย่างสบายใจ

" เค่อะ =___,= " เวอมองไฮโซวว นั่งจิบกาแฟ

' เหมือนเพิ่งทำความสะอาดไปเมื่อกี? เซงจริงอะไรจริง ' เด็กสาวบ่นในใจก่อนจะหยิบอุปกรณ์ทำความสะอาดมาใหม่

ขัดศรีฉวีวรรณให้ห้องแลปที่ไม่ได้ใช้มาพันปีแสงให้เหมือนห้องใหม่ . . .

" เฮ้ออออออออออออ อ . " เสียงถอนหายใจดังออกมาจากร่างเล็กๆนั่น

" เสร็จ เสร็จค่ะ เสร็จ " เวอพูดก่อนจะแถตัวไปแถวๆ อ.ของเธอ

" อ. คะ เสร็จแล้วค่ะ " เด็กสาวพูดแล้วสะบัดบ๊อบสองที ก่อนจะมองไปที่ อ.สาวที่นั่งจิบชาอยุ่ตรงนั้น

ก่อนจะมองมาที่ตัวเอง

' โอวว ว โนววว ว ผมชั้น เล็บชั้น เสื้อชั้น เครื่องประดับช้านน น =[]=! ' เสียงโหยหวนที่ดังอยุ่แค่ภายในใจ.

"คิกๆๆๆๆ ห่วงสวยขนาดนั้นเลยหรอคะ" หญิงสาวยิ้มบางๆก่อนจะตรบมือเบาๆอีกสามครั้ง

"เด็กๆคะ ช่วยพาเขาไปอาบน้ำหน่อยนะ" พูดจบ อะไรบางอย่างที่มองไม่เห็นก็ลากหญิงสาวผมทองไปอย่างรวดเร็วและแน่นหนา ก่อนจะถูกโยนเข้าไปให้ตู้ใบใหญ่ในห้อง และเมือฝาปิดลง เครื่องก็ดำเนินการ"ปั่น"ทันที

"คิกๆๆๆ หวังว่าคงจะสะอาดหมดจดเลยนะคราวนี้" แล้วหล่อนก็จิบกาแฟพลางอ่านการ์ตูนต่ออย่างสบายใจ

" =[]=! อร๊ายยยยยยย ย ย ย ย ย . " เวอกรี๊สๆ อยุ่ในเครื่องปั่น ?

ทุกอย่างหมุนไปหมุนมาจนเธอเริ่มมึน

" ตอนนี้ห่วงชีวิตแล้วเว่ยเห้ยยยยย ย ย " เสียงพูดอยู่ในน้ำบุ๋งๆๆ

เครื่องประดับสุดไฮโซวว ว และทรงผมที่ยังพอดูได้ ตอนนี้ไม่เหลืออะไรแล้ว

" ร้ายแรงมากค่าาาาา า " เวอลิน สะบัดบ๊อบเหวี่ยงอยู่ในเครื่องปั่น

" ปล่อยหนูที๊ จะเปื่อยแล่ว " " กระอ่อกๆ กระแอ่ก ! " เวอย้วยไปย้วยมาอยุ่อย่างเศร้าใจ

]ณ ห้องพักเย็นฉ่ำปอด สุดแสนโสภีของสองสาวแสนสวยแต่คนตัวเล็กสวยกว่า]
“การี้ด ยัยแวนใช้พวกนั้นอีกแล้วเหรอ น่าจะขึ้นเงินเดือนให้พวกมันบ้างนะ ซู้ดดด” ร่างเล็กสูดเส้นหมี่ขาวเย็นตาโฟเข้าปากอย่างสุขใจ สวิงดิ้งโก้ อะโหลฮ่า
“แต่นี่เราเลือกคู่ครูศิษย์เหมาะแล้วเหรอ มันจะพากันบ้าไหมวะ” หญิงสาวำทหน้าวิตกและยังคงโซ้ยเย็นตาโฟต่อ “อิแพนออกไปซื้อให้กรูอีกฉามดิ” ร่างเล็กยื่นฉามกาละมังให้เพื่อนสาวก่อนนั่งแคะขี้ฟันแอนส์กระดิกนิ้วตีน

"คิกๆๆๆๆ แค่นี้ยังอดทนไม่ได้เลยงั้นเหรอ" หญิงสาวหัวเราะออกมาอีกครั้ง แต่คราวนี้เธอหัวเราะออกมาด้วยน้ำเสียงผิดหวังเล็กน้อย

"ถ้ามีความอดทนแค่นี้ ฉันว่าฉันคงจะสอนเธอไม่ได้แน่ๆเลย" หญิงสาวพูดด้วยเสียงเศร้า ก่อนจะดีดนิ้วดังเป๊าะขึ้นมากลางอากาศ ส่งผลให้เครื่องซักผ้า? ถูกตั้งเวลาเพิ่มเป็นยี่สิบสี่ชั่วโมง

"ถ้าทนอยู่ในนั้นได้จนถึงเวลานั้นล่ะก็ ฉันจะสอนให้นะคะ" แล้วหญิงสาวก็เอนตัวลงนอนอย่างสบายใจ

]ณ ห้องพักเย็นฉ่ำปอด สุดแสนโสภีของสาวแสนสวยแต่คนตัวสูงสวยกว่า

คนถูกสั่งเหลือบตามองเพื่อนสาวก่อนถอนหายใจยาว
"แทนที่มรึงจะเอาแต่กระดิกนิ้วตรีนสั่งกรูเนี้ย มรึงลากขาสั้นๆของมรึงออกไปซื้อป่านนี้ก็ได้แดรกอีกชามหนึ่งแล้ว"
บ่นกระบอดกระแปดพลางจ้องมองจอมอนิเตอร์ที่รับสัญญาณภาพจากกล้องวงจรปิดทั่วทุกมุมของโรงเรียน

"ฉันก็ว่า จบงานนี้แม่งมีหวังได้ตายกันไปข้างหนึ่งแน่ ศิษย์อาจารย์"

" แค่บ่นค่ะ บ่น ไม่ได้ทนไม่ได้แน่ะ ยี่สิอบสี่ชั่วโมงงั้นหรอ! ทนได้สิ ศรีทนได้ " เวอกัดฟันพูดในน้ำบุ๋งๆ

ก่อนจะนั่งสมาธิรอเวลา - -

" อิชั้นคนธรรมมะธรรมโม ค่ะ " นั่งแผ่ส่วนกุศลให้มดตะนอยที่สอยไปหลายตัว อยุ่ในเครื่องปั่นเหวี่ยง .

หญิงสาวที่กำลังนั่งลั้นล้าเล่น psp อย่างสนุกสนานเหม่อมองเวลาชั่วครู่ ก่อนจะขยับกายแผ่วเบาลุกขึ้นยืน

"ยังไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงเลย แต่เอาเถอะ ปล่อยๆออกมาแล้วกัน" เธอพึมพำกับตัวเองก่อนจะปรบมือสามมครั้งเป็นสัญญาณ ไม่นานเครื่องซักผ้า? ที่กำลังหมุนด้วยความเร็ว สามพันรอบต่อวินาทีก็หยุดลง และเทซากที่อยู่ข้างในออกมา

"ขอดูหน่อยสิว่าตายยัง?"

' เทซากงั้นเรอะ ป๊าดด โถ่วว ว ' เวอไหลเป็นซากออกมาจากเครื่องปั่นความเร็วสูง

" ยังอยู่คะ ยังอยู่ รอดปลอดภัยครบสามสิบสอง แค่เปื่อย - -' " เวอตอบก่อนจะมองที่ัวเอง หวังว่ามันจะไม่บวมน้ำ =__,=

ก่อนที่เด็กสาวจะบิดตัวไปมา สะบัดบ๊อบสองที แล้วกราบสวัสดีอาจารย์อย่างสวยงาม

" ขอบพระคุณรุนช่องที่ท่านช่างกรุณาปั่นเหวี่ยงเสียสะอาดปานฉะนี้ "

"เอาล่ะ หลังจากที่แกล้งมาจนหนำใจแล้ว ต่อไปจะขอทดสอบบ้างล่ะนะ"

"ไหนจงตอบคำถามข้อนี้มาดูสิ"

"อะไรคือสิ่งที่เจ้าปราถนามากที่สุด"

"อะไรคือสิ่งที่เจ้าปราถนามากที่สุด"

'' ห๊ะ ?? อะไรงั้นเหรอ เอ่อ อืม เอิ่ม . . เห็นว่าพวกเราจะต้องฝึกฝน เพราะฉนั้นสิ่งที่้องการก็คือ เก่งขึ้น ค่ะ '' เวอตอบอย่างตัวปวกเปียก เด็กสาวยืนสะบัดน้ำให้มันไม่หยดติ๋งๆ

'' แต่เอาเข้าจริง ตอนนี้อยากจะตัวแห้งมากๆเลยเค่อะ =______=' "

"งั้นฉันให้เธอเลือกสองอย่าง"

"หนึ่งคือความแข็งแกร่ง"

"และสองคือการทำให้ตัวแห้งทันที แถมด้วยทำให้เจ้าสวยสดงดงามหาใครเหมือน"

"เจ้าจะเลือกอันไหนก่อน"

เลือกงั้นหรอ ..

เลือกสวยเก๋เท่ๆและแห้งดีมั้ยคะเนี่ย ' เวอคิดในใจก่อนจะมองหน้าอาจารย์ของเธอ

แต่...

" เลือกแข็งแกร่งแรงถึกบึกบึน แล้วกันค่ะ " เพราะเดี๋ยวตัวแห้งหนูสวยด้วยตัวเองได้ กร๊ากก ก ๆ เวอต่อในใจ .

"คิกๆๆๆ"

"ถือว่าเจ้ามาถูกจุดประสงค์ ไม่หวั่นไหวไปกับสิ่งล่อลวงแล้วกัน" หล่อนพูดพลางยิ้มออกมาบางเบา

"แต่ที่คิดในใจน่ะ ได้ยินนะคะ" พูดจบเธอก็ปรบมืออีกสองครั้ง ก่อนที่อะไรบางอย่างจะครอบลงมาบนตัวหญิงสาวผมทอง
และก่อตัวเป็นพายุหมุนอยู่ภายใน

"เดี๋ยวอาจารย์จะช่วยทำให้แห้งแล้วกันนะ"

"เอาล่ะคำถามต่อไป..."

"เหตุใดเจ้าถึงอยากจะแข็งแกร่งขึ้นล่ะ"

" ไม่ใช่ทำร้าย แต่... เป็นปกป้องมั้งคะ ปกป้องคนอื่น และตัวเอง " เวอยิ้มให้อาจารย์เล็กน้อย ก่อนจะพูดต่อ

" ความแข็งแกร่งเป็นส่วนนึงเท่านั้นแหละคะ มันต้องมีอย่างอื่นอีก แ่ต่ตอนนี้ขอแกร่งขึ้นกว่าเดิมก่อนเนอะ " เวอตอบเหมือนพูดกัยตัวเองมากกว่า .

"เอาล่ะงั้นคำถามต่อไป" เธอพูดต่อไปโดยที่เครื่องปั่นแห้งถูกหมุนเร็วขึ้นสามเท่า

"แล้วความแข็งแกร่งของเจ้านั้นหมายถึงอะไร ความแข็งแกร่งที่ร่างกาย ความสามารถ สติปัญญา หรือพลังจิตงั้นหรือ"

"ถ้าเจ้าตอบไม่ดีล่ะก็...เกิดอะไรไม่รู้ด้วยนะ คิกๆ"

"แล้วความแข็งแกร่งของเจ้านั้นหมายถึงอะไร ความแข็งแกร่งที่ร่างกาย ความสามารถ สติปัญญา หรือพลังจิตงั้นหรือ"

" อืมม ม . . ที่ ความสามารถ หูดี ตาดี สมองดี ไว้โจมตีเป้าหมาย แบบนี้แหละค่ะ " เวอตอบ

"ฮะๆ เจ้าคิดได้แค่นั้นเองหรอ" หญิงสาวมองด้วยสายตาผิดหวังเล็กน้อย ก่อนจะปาก้อนสีดำๆลงไปในเครื่องปั่น ส่งผลให้ภายในเป็นสีดำสนิท และเพิ่มความเร็วตอรอบให้เท่ากับชินคันเซน

"ข้าให้เจ้าลองตอบใหม่อีกทีแล้วกัน"

" โอ้ยมิรุ้ สมองรึก็เหมือนจะโง่ว สตินี่ยิ่งไปกันใหญ่ ร่างกายก็นะ เบาๆใสๆ แล้วความแข็งแกร่งที่ว่าเนี่ย มันจ่าจะรวมทุกอย่างไว้ด้วยกันสิจริงมะเคอะ อร๊ายย ย ย ย เครื่องปั่นดำปี๋ ! =[]=+ " เวอมองเครื่องปั่นอันเป็นที่อยู่ของเธอเมื่อในอดีต =___,=

" ถ้างั้นหนูตอบว่าความแข็งแกร่ง คือทุกอย่างที่ อ. ว่ามาและกัน ถ้าไม่ถูกอีกก็ ... เฉลยมาเลยเสะเคอะ ~ "

เวอพูดพลางมองเครื่องปั่นราวกับจะจับความเร็วรอบที่มันหมุน

เมื่อได้ยินดังนั้นหญิงสาวก็ฉุนกึก ก่อนจะเดินไปจับหญิงสาวผมทองเอาไว้ แล้วยันโครมเข้าไปในเครื่องอีกครา

"ช่างโง่เขลาอะไรอย่างนี้ ไม่เหามะที่จะเป็นศิษย์ข้าเลยสักนิด!!" เธอระเบิดอารมณ์เต็มที่และทำลายข้าวของในห้องเสียกระจัดกระจายยิ่งกว่าตอนที่เข้ามาใหม่ๆ ก่อนจะถอนหายใจด้วยความเซ็ง

"เอาเถอะ...เวลาก็มีไม่มากแล้ว สงสัยข้าคงจำต้องสอนวิชาให้เจ้าเสียที" เธอพูดด้วยน้ำเสียงไม่เกรงใจ ก่อนจะกางสมุดออกมาอ่านอย่างใจเย็น

"ออกมาได้เมื่อไหร่ก็จัดการห้องให้เรียบร้อยซะแล้วมาเริ่มเรียนกัน!!"

» [Play] ห้องน้ำชาย
» [Play] ห้องเรียน
» [Play] การมาถึง
» [Play] เส้นทางสีขาว
» [Play] รอยเท้าสีเลือด