[Play] การมาถึง

"งืมม .."ฉันส่งเสียงออกจากลำคอเบาๆเพราะอยู่ๆก็มีคนมาเขี่ยฉันซะอย่างนั้น ฉันค่อยๆลืมตาขึ้น
แล้วยันตัวเองลุกขึ้นจากพื้นมานั่ง
ทำไมตาพร่าไปหมดเลย .. มองอะไรแทบไม่เห็นเลย พอจำเหตุการณ์ได้แล้ว เพราะสายฟ้านั่น
แต่ทำไมฉันถึงไม่ตายล่ะ ไม่เจ็บอีก หรือที่นี่จะเป็นสวรรค์กันนะ ฮือ..งั้นฉันก็ตายแล้วน่ะสิ ไม่นะ
ฮึก .. ว่าแต่อะไรมาเขี่ยฉันตะกี้ ฉันหันไปมองสิ่งนั้น พร้อมกันกับหมอกขาวๆบังตาเริ่มจางลง
เลยทำให้เห็นอะไรๆได้ชัดเจนขึ้นกว่าเดิม ก่อนจะตามมาด้วยความรู้สึกเย็นเยียบที่กายแปลกๆ
ฉันกระพริบตาปริบๆปรับสายตา .. สิ่งที่ฉันเห็นคือเรือนร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวผมบลอนด์
ที่ตัวสูงกว่าฉันมากทีเดียว และนั่นหมายถึง ..
"อ๊า"ฉันอุทานอย่างตกใจ ฉันก็ไม่ได้ใส่อะไรเหมือนกันนี่
พอมองไปรอบๆก็มีเด็กผู้หญิงที่ไม่ใส่เืสื้อผ้า
นอนอยู่ข้างๆตัวเต็มไปหมด เฮ้อ .. อย่างน้อยก็ผู้หญิงด้วยกัน แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังอายนะคะ !
"ที่นี่ที่ไหนเนี่ย .. "
ฉันหันมองผู้หญิงคนที่เขี่ยฉันด้วยสายตาเชิงถามก็เห็นเธอตื่นอยู่คนเดียวเลยนี่นา
แล้วนี่ .. ต้องปลุกคนที่นอนอยู่นี่ไหมเนี่ย

เงาจันทราที่สะท้อนอยู่ใต้พื้นหมอกแสดงให้เห็นถึงร่างอันเปลือยเปล่าของเด็กหญิงทั้งหกคนได้อย่างชัดเจน ถึงแม้ว่าพวกเธอจะอยู่ในสภาวะชุลมุนแต่ก็ดูจะไม่ได้แตกตื่นอะไรกันมากมายนัก เสียงย่ำฝีเท้าที่ดังออกมาจากทางอาคารก่อสร้างที่อยู่ไม่ห่างตัวพวกเธอ ดึงดูดความสนใจของพวกเะอได้เป็นอย่างดี ฝีเท้าที่ย่างก้าวใกล้เข้ามาเป็นระรอก น้ำหนักของฝ่าเท้าไม่อาจบ่งบอกเพศของผู้เป็นนายได้เลยแม้แต่น้อย

ฉันหันมองทุกคนที่ตอนนี้ตื่นขึ้นมากันหมดแล้วโดยที่ไม่ต้องปลุก
ก่อนที่ฉันจะจับเรือนผมสีเหลืองทองยาวมาปิดบังร่างกายของตัวเองเอาไว้สักหน่อย
ซึ่งผมยาวๆนี่มันก็ช่วยปกปิดด้านหน้าได้อย่างดีเลยล่ะ แม้จะกลายเป็นด้านหลังที่รู้สึกเย็นๆหวิวๆก็ตามทีเถอะ
ฉันหันมองคนอื่นๆแล้วกระพริบตาปริบๆ มีคนมากหน้ามากความสูงไปหมดเลย ฮะๆ

แต่ไม่ทันที่ฉันจะได้พูดอะไรกับคนอื่นสักนิด เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้น ดูเหมือนมันจะหยุดทุกการกระทำของทุกคน
นั่นรวมถึงฉันด้วย .. ที่หันไปมองตามเสียงที่ย่างกรายเข้ามา ฉันแอบระทึกนิิดหน่อยว่าคนที่เดินเข้ามาจะเป็นใครแล้วเขาจะมาทำอะไร

ฉันหันมองเด็กสาวที่เอ่ยชึ้นมาเป็นคนแรกหลังจากเสียงฝีเท้าดัง ฉันจึงเอ่ยเสริมเสียงแผ่ว
แต่ก็พอให้ได้ยินกันตรงนี้
"..ขอให้เป็นคนที่จะมาตอบข้อสงสัยของเรานะคะ"ฉันหวังไว้แบบนี้แหละ

หลังจากที่ฉันยืนสูดอากาศมาซักพักจนเริ่มเบื่อและไม่มีอะไีรทำ แต่ก็ยังอุสามีเสียงฝีเท้าที่ดูสุดจะลึกลับ
ดังก้องเข้ามาในโสตประสาทของรูหู ตาโตๆจ้องเขม็งไปยังที่มาของเสียงที่ดูจะลีลาเดินช้าเสียเหลือเกิน

"ลื้อจะต้องขาสั้นกว่าอั๊วแน่ๆ ถ้าจะเดินอืดขนาดนั้นละก็"

ฉันงึมงำพลางยกมือเล็กขึ้นมาขยี้หัวอย่างคนหัวเสีย
โอ๊ยๆ ใครนะใคร ผู้ชายรึเปล่า ฮี่ๆ

ดูเหมือนว่าบุคคลปริศนาที่ทุกคนจับตามองจะค่อยๆ เดินออกมาให้ได้เห็นกัน เขาเดินมาพร้อมกับตะเกียง
และแสงมันก็สะท้อนให้เห็นสีผิวที่ขาวซีดผิดปกตินั่น เฮือก .. ตอนแรกฉันแอบนึกไปว่าที่นี่คือสวรรค์นะถ้าฉันตายแล้ว ..
เพราะอากาศออกจะบริสุทธิ์จะตายไป
แต่พอเห็นสีผิวก็เล่นเอาฉันหวั่นใจไปทันทีเลยล่ะ ที่เห็นนี่ไม่ใช่มนุษย์แล้วมั้งคะ .. แถมท้องก็ยัง ..
ยังไม่ทันได้คิดอะไรต่อ เด็กสาวผมสีเีขียวอ่อนคนนึงก็ร้องเสียงหลงออกมาซะดัง
นั่นทำให้ฉันหันมาสนใจว่า คนตรงหน้าเป็น 'ผู้ชาย'
ฉันนั่งในท่าพับเพียบกับพื้นทันทีแล้วใช้ผมยาวๆของตัวเองให้เป็นประโยชน์ซึ่งพออยู่ในท่านั่งแล้ว
มันก็ช่วยฉันไว้ได้เยอะ

"เอ่อ .. เดี๋ยวก่อนนะคะ ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครคะ .. ไม่ใช่ วิญญาณอะไรแบบนี้..ใช่ไหม?"ฉันหันไปถามแทรกอย่างใจเย็น
และพยายามคุมสติตัวเองเอาไว้ แต่ว่านะ คนปกติที่ไหนเขาจะมีท้องเป็นรูกันละคะ

"และนี่พวกหล่อน ทำอะไรกันอยู่ยะเนี่ย หรือว่า พวกหล่อนกำลังสวิงกิ้งแบบเลสเบี้ยนงั้นเหรอยะ อุ๊ย ตาย แรงมาก"

ทันทีที่ได้ยินฉันก็คอตกมือหลังก่ายหน้าผากทันที

'จบกัน..หมดกัน... หน้าตาโคตรเหี้ยมแต่เจือกเป็นตุ๊ดโอ๊ยกุ..รับไม่ได้'

"เอิ่มคุณคะ... เสแสร้งเฟคมากค่ะ"

ฉันพูดพลางยิ้มบางๆตามนิสัย

"เลสเบี้ยเลสเบ้ออะไรกันคะ คนอื่นเป็นใครดิฉันเองยังไม่รู้เลย แถมไม่พิศวาสซะด้วยสิคะ"

ว่าแล้วก็ยกมือขึ้นแตะแก้มตัวเองอย่างติดนิสัย ดวงตากวาดมองอีกฝ่ายด้วยความเสียหาย

ทำไมแม่มต้องเป็นตุ๊ด...

ฉันเบะปากกับสำเนียงที่สุดจะสดิ้งของคุณพี่ท้องเป็นรู ที่ดูเหมือนจะรังเกียจเดียจฉันท์เธอเป็นอย่างมาก
"ไอ๊หย๋า กระเทยถึกนิหว่า เอาน่าแม่นางคงงาม อั๊วขอจับท้องลื้อซักทีสองทีมังไม่ทำให้ลื้อเสีบบริสุทธ์หรอก"
ันพูดพลางกระเขยิบตัวเข้าไปใกล้พี่ชาย เอ๊ย พี่สาวมากกว่านี้
"ว่าแต่ลื้อเป็งใครเน้อ แล้วที่นี้ที่ไหนแล้วพวกอั๊วมาสวิ้งกิ้งกันอยู่ที่นี้ได้ยังไง"
เด็กสาวถามแจ๋วๆพลางกระแซะเข้าไปอีก

เธอจ้องเข้าไปที่รูโหว่ๆกลางท้องของชายคนนั้นอย่างตื่นเต้น
'ถ้าเป็นไปได้ อั๊วกระโดดมุดแล้วเน้อ ว่าแต่.. ไส้พี่แกไปอยู่ไหนแล้วละ'

ตาโตๆสั่นระริกด้วยความส.ใส่เกือก อยากจะจับอร๊าง อยากจะจับ

"ตกลง...เราอยู่ที่ไหนเนี่ย"
ถึงอยากจะจับแค่ไหนความอยากรู้อยากเห็นก็คงต้องมาก่อน ฮี่

ฉันมองร่างสูงที่ท้องเป็นรูที่ตอนแรกก็โผล่มาอย่างมาดแมน แต่ไหงกลับกลายเป็นตุ๊ดไปซะได้
ถึงแม้จะรู้สึกตะลึง แต่ฉันคงเป็นคนที่ใจเย็นมั้ง ? ฉันถึงได้ตัดเรื่องอื่นออกไปจนหมด

"พวกเราไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นค่ะ"ฉันเอ่ยเสียงเรียบขัดคำพูดของสาวที่ตัวเล็กที่สุดในนี้
แหม .. อย่าไปเออออตามคนอื่นเค้าสิคะ
แม้จะแอบหมั่นไ้ส้หน้าตาเสแสร้งนั่น แต่ยังไงก็ยังมีเรื่องที่อยากจะรู้
ซึ่งคุณตุ๊ดท้องเป็นรูคนนี้น่าจะตอบคำถามได้แน่

"คือ .. ที่นี่ที่ไหนเหรอคะ?"ฉันเอ่ยถามคนร่างสูงอย่างสุภาพแต่ก็แฝงน้ำเสียงจริงจัง
พร้อมกับลุกขึ้นยืน แม้ว่าจะมีคนถามไปแล้ว แต่ฉันก็ขอถามซ้ำแล้วกัน ก็คนมันอยากรู้จริงๆนี่นา

อร๊าย อั๊วมีบุญขนาดสวรรค์เลือกเลยหรอ อุ๊ยย ตื่นเต้น
"ถ้าพวกอั๊วจะตามลื้อไป พวกอั๊วต้องทำอะไง"
ฉันถามคนตรงหน้าก่อนจะเปลี่ยนท่าทีระริกระรี้ของตัวให้ดูสงบเสงี่ยมมากขึ้น
ร่างบางค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ร่างสูงตรงหน้าอีกนิดก่อนจะเอื้อมมือไปจิ้มแผลตรงรูกลางท้องของ
คนตรงหน้าแล้ววิ่งถอยออกมาอย่างรวดเร็ว
'เสียวนะเสียวโดนตีน'

"แล้ว..แถวนี้ไม่มีผู้ชายเลยหรอ พวกอั๊วจะต้องเหี่ยวเฉาตายก็ไม่ไหวนะ อั๊วจะเอาผู้ชาย จะเอา !!"