[Play] ห้องดนตรี

"อืม ทำแบบนั้นต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าฉันจะบอกให้หยุด แล้วก็อย่าให้แรงตกลงล่ะ"
โมนิกิกระโดดไปนั่งบนเปียโน หยิบที่อุดหูออกมาสวม ก่อนจะพยักพเยิดให้หุ่นรับใช้สาวมาบรรเลงเพลง

♫ ♬ ~ .. ♪ ♩ ~

เสียงเปียโนบรรเลงอย่างไม่เป็นเพลงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วห้อง โมนิกินั่งมองเด็กสาวอย่างตั้งใจ

อลิซขมวดคิ้วให้กับเสียงเปียโนอันไม่น่าอภิรมย์นั่น แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจหายใจเข้าลึกๆ แล้วตัดสินใจตั้งสมาธิโดยไม่สนใจเสียงเพลงที่ดังก้องห้อง เพ่งจิต ความรู้สึกไม่พอใจกับเสียงเปียโนก็หายไปแทนที่ด้วยความสงบใจ

วืด！！！！！！！

ครั้งที่หนึ่ง เด็กสาวตัง้ท่ามั่นอีกครั้งเพ่งจิต สมาธิ แล้วหวดไม้กวาดไปข้างหน้าอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง จากที่หวดครั้งแล้วต้องใช้เวลากลับมาตั้งสมาธิอีกครั้ง ช่วงเวลาที่เว้นก็เริ่มสั้นลง แต่นอกจากนั่นก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

โมนิกิปาขวดน้ำคริสตัล ดื่มแล้วหล่อ อุกรี๊ดดด ลงไปตรงหน้าเด็กสาว หวังให้ขวดน้ำตรงกับจุดที่เจ้าตัวกำลังหวดพอดี
'ฉันขอดูแรงหน่อยเถอะ นังหนู' โมนิกิคิดพร้อมจ้องเด็กสาวต่อไป

อลิซที่เริ่มหวดแรงขึ้นและเร็วขึ้น สมองนั่นคล้ายจะว่างเปล่า ไม่ทันได้สนใจขวดนํ้าที่ลอยมาอยู่ในจุดหวด

เปรี๊ยง！！！！

เสียงไม้กวาดกระทบกับขวดนํ้าพร้อมกับจุดที่ขวดนํ้าโดนหวดยุบลงไป ขวดนํ้าที่ตัวงอจนหัวชิดกับหางก็กระเด็นทะลุกำแพงห้องไปสู่โลกภายนอกทันที

กระต่ายน้อยส่งสายตาให้หุ่นรับใช้หยุดการบรรเลงเปียโนนรกนั่น เมื่อแน่ใจแท้แล้วว่าเสียงเปียโนหยุด กระต่ายน้อยจึงถอดที่อุดหูออก มองลูกศิษย์ แล้วแกว่งขาไปมา

"แรงฟายใช้ได้เลยลูกเอ๋ย โฮะ ๆๆๆ คราวนี้มาลองรวบรวมจิตเพื่อเป็นโล่กันนะ"
กระต่ายน้อยสบตากับหุ่นสาวเล็กน้อย หุ่นรับใช้สาวก็ลุกยืนขึ้นมองเด็กสาวด้วยแววตามาดร้ายเช่นเดิม(ตามันก็ร้ายตลอดอยู่แล้ว ?)

"พร้อมค่ะ !"
หุ่นสาวรวมสมาธิเพียงครู่เดียว ก็เปล่งเสียงหนักแน่นออกมา ก่อนจะพุ่งเข้าประชิดร่างเด็กสาวยืดแขนออกสุดแขน ก่อนจะชกเข้าที่ท้องของเด็กสาว แรงกระแทกอากาศทำให้พื้นห้องดนตรีแตกร้าว กระจกห้องส่งเสียงแปลกๆ ก่อนจะปริร้าวเพียงเล็กน้อย

"การี๊ส หล่อนใส่แรงเยอะไปมั้ย !?! แล้วใครจะซ่อมยะเนี่ยย ย"
โมนิกินั่งวิตกอยุ่บนเปียโนตัวเดิมที่ตอนนี้มันกลับสั่นราวกับจะระเบิดออก เพราะแรงชกของหุ่นรับใช้สาว

อลิซมองหมัดของหุ่นสาวที่พุ่งมาที่ท้องของเธอ อลิซก้าวถอยหลังก่อนจะเบี่ยงตัวหลบหมัดได้อย่างรวดเร็ว สมาธิที่ยังไม่แตกซ่าน เธอเพ่งจิตเข้าที่แขน ขาข้างนึงยันไปข้างหน้าเพื่อตั้งท่าให้มั่นก่อนที่เด็กสาวจะหวดไม้กวาดใส่กลางลำตัวอีกฝ่ายอย่างรวดเร็วและหนักหน่วง

โมนิกิมองการกระทำของศิษย์อย่างไม่พอใจเท่าใดนัก

"ฉันบอกให้เธอตั้งจิต ส่งไปยังร่างกาย แล้วใช้ร่างกายส่วนนั้นรับย่ะ !"
โมนิกิสะบัดหูไปมาอย่างแบ๊วๆ

"นังหุ่น อีกรอบ ! แล้วก็ใส่แรงไปเต็มที่เลย พังช่างมัน !!"
หุ่นรับใช้จ้องเด็กสาวด้วยแววตาที่เข้มขึ้น ริมฝีปากบางยิ้มเหยียดก่อนจะพุ่งไปด้านหลังของอลิส

"ฮ่าห์ !!!"
หุ่นสาวเปล่งเสียงพร้อมกับสับศอกลงที่หลังคอของเด็กสาว กระจกที่ร้าวอยู่แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ พื้นกลับแยกร้าวออกจากเดิมมากขึ้น ทันทีที่เสียงนั้นเปล่งออกมา แรงอัดอากาศรุนแรงนั้นทำให้ตุ๊กตาโมนิกิเซล้มตกลงบนพื้น

"ฉันบอกให้เธอตั้งจิต ส่งไปยังร่างกาย แล้วใช้ร่างกายส่วนนั้นรับย่ะ !"

ชะเฮ้ย นึกว่าจะให้สู้แม่ง เอร๊ยยยยยยยย

อลิซรีบหมุนตัวหลบอย่างรวดเร็ว

"หลังคอมันอันตรายนะเฟ้ย！！"

"ตกใจหมด ฉันนึกว่าเธอจะเอาหน้ารับ ฮ่าๆ"
กระต่ายน้อยหัวเราะชอบใจอยู่บนพื้นเมื่อเห็นศิษย์หมุนตัวหลบศอกนุ่มนิ่มของหุ่นรับใช้

"อย่าหยุดๆ โจมตีต่อไป !! อลิสตอบโต้ได้!!!"
กระต่ายน้อยตะโกนสั่งหุ่นสาว

"ศิษย์อลิสก็อย่ากลัว เมื่อรวบรวมจิตไปที่ร่างกายส่วนนั้นแล้ว มันจะมีพลังเกินคาดเลยนะ แต่ถ้าพลังโจมตีของอีกฝ่ายแรงมาก ก็อาจจะมีการกระดูกหักได้เหมือนกัน จึงต้องระวังหน่อย แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าแขนเสริมพลังของเธอ น่าจะตัดผนังปูนตราช้างแมมมอธได้แล้วนะ"
โมนิกิพูดอธิบายพลางมองการฝึกอย่างสบายๆ

- - - - - - - - - - - - -

"อย่าหยุดๆ โจมตีต่อไป !! อลิสตอบโต้ได้ !!!"
หุ่นสาวตวัดเท้าอย่างหนักหน่วงไปที่ข้างหัวของเด็กสาวอย่างไม่รอช้า
[หลบ+โจมตี]

อลิซฟังที่โมนิกิพูด เด็กสาวก็จัดการโยนไม้กวาดออกไปเพราะกลัวว่าหากใช้มันโจมตีมันอาจหัดได้ ก่อนจะตั้งการ์ด ปล่อยหมัดใส่ท้องของอีกฝ่าย

หุ่นสาวใบหน้านิ่งเฉย ขณะรวมจิตไปที่ผ่ามือ สายตาจดจ้องไปยังอีกฝ่ายอย่างไม่วางตา กะจังหวะเอาผ่ามือเข้ารับมือเล็กของอลิส แรงปะทะของทั้งคู้ทำให้เกิดแผ่นดินไหวขนาดย่อม ๆ

- - - - - - - - - - - -

โมนิกิมองดูการฝึกอย่างจดจ่อ เมื่อเห็นอลิสตั้งท่าปล่อยหมัด ตุ๊กตาน้อยรีบกางบาเรียครอบคลุมพื้นที่ เพื่อไม่ให้สิ่งที่เกิดขึ้นภายในระยะห้องดนตรี ออกไปส่งผลกับโลกถายนอกอย่างทันการ

เมื่ออีกฝ่ายรับหมัดของเธอ อลิซยื่นตัวเข้าหาหุ่นสาวแล้วใช้ศอกของแขนข้างที่ถูกจับไว้กระแทกใส่หน้าอีกฝ่ายพร้อมๆกับใช้เข่ากระแทกขาให้อีกฝ่ายล้มก่อนจะอัปเปอร์คัตต่อแล้วทำคอมโบด้วยการหมุนตัวใช้ขาฟาดคออีกฝ่ายอย่างแรง(แน่นอนว่าเพ่งสมาธิไว้เรียบร้อย)

หุ่นสาวล้มลงตามหวัง โดนอัปเปอร์คัตลอยขึ้นฟ้า หุ่นสาวพลิกตัวกลางอากาศมองขาของอีกฝ่ายที่กำลังฟาดเข้ามา หุ่นสาวใช้มือข้างหนึ่งรับขานั้น แล้วใช่แขนอีกข้างสับศอกลงที่เข่าของเด็กสาวทันที

- - - - - - - - - - - - -

"ต๊ายย ย ศิษย์ฉัน กระดูกหักมั้ยเคอะ ถ้าเป็นอะไรแบกตัวเองไปห้องพยาบาลด้วยนะคะ จารย์มิเกี่ยววว ว จารย์จะดููทีวีค่ะ !!"
โมนิกิ ควักทีวีอีกเครื่องออกมาตั้งบนพื้นแตกร้าว ต่อสัญญาณทรูวิฉั่น ดูช่องเก้าทันที

อลิซเพ่งจิตไปที่เข่าของตัวเองเป็นการป้องกันจากการโจมตีของหุ่นสาว และสะบัดตัวจากการโจมตี ดีดตัวถอยออกมา

"ยัง！！ขาหนูต้องไม่หัก！！！"เด็กสาวสะบัดขาข้างที่โดนทำร้ายเพื่อเป็นการเช็คสภาพ

โมนิกิมองดูอลิสดิ้น ๆ อยู่กลางห้องท่าทางเหมือนคนพักพิงอยู่หลังคาแดง

"เพื่อความแน่ใจ ฉันว่าหล่อนไปเช็คเข่ากับพระก็ดีนะ =_=;"
"ดิ้นซะสติแตกแบบนี้ ทำให้ฉันรู้สึกว่า สมาธิของเธอยังไม่นิ่งเท่าที่ควรเลย ขานั่นอาจได้รับพลังเพียงนิดเดียวก็ได้"

เสียงพูดนิ่ง ๆ ถูกเปล่งออกมาจากร่างของกระต่ายน้อย

อลิซตวัดสายตามองตุ๊กตากระต่ายยัดนุ่น ก่อนจะยืนตัวตรงอย่างสง่างาม

"ดิ้นเพราะเช็คสภาพเข่าหรอกนะเคีอะ อีกอย่างทำไมต้องเป้นพระด้วย ผีไม่ได้เข้านะเค่อะ.."

"อีกอย่างการดิ้นไม่ได้หมายความว่าสติแตกด้วยค่ะ เดี๋ยว อกีอย่างกรูไม่ได้ดิ้นแต่สะบัดขาต่างหาก"ว่าแล้วก็เบ้ปากอย่างไม่พอใจ ก่อนจะหลับตาสงบจิตสงบใจ เพื่อเรียกสมาธิให้กลับมาสงบนิ่งดังเดิม

โมนิกิมองเด็กสาวตรงหน้าพูดพล่าม ทว่าในใจกำลังครุ่นคิดอย่างหนัก
"อืม.. หวังว่าเธอจะรอดในศึกนี้นะ วะฮะฮ่า =[]=~"

Lv. 28
แรงตบ 6
ถึกทน 4
สะบัดหางตา 3
เปิดแน่บ 3

» [Play] ห้องน้ำชาย
» [Play] ห้องเรียน
» [Play] นอกตึก
» [Play] ห้องสมุด
» [Play] ห้องวิทย์